Vrouwen die de Japanse kampen hebben overleefd vertellen over hun ervaringen en hoe zij daar later in hun leven mee omgingen. De vrouwen waren nog maar meisjes toen zij gevangen zaten. Wat zij gezien en meegemaakt hebben, heeft diepe littekens achtergelaten, die nog steeds niet zijn verdwenen. Wanneer de vrouwen hun ogen sluiten, komen deze verhalen opnieuw naar boven. Er zijn weinig foto's en er is bijna geen filmmateriaal van de kampen, maar er zijn honderden tekeningen gemaakt door de vrouwen en kinderen in het kamp.