Olivier Latry werd in 1985 als opvolger van Pierre Cochereau benoemd tot een van de vier "titulaires des grands orgues" van de Notre-Dame te Parijs. Latry neemt de kijkers mee in het mechaniek van het orgel uit 1868, vervaardigd door de bekende orgelbouwer Cavaillé-Coll. Het orgel heeft nog altijd een kerkelijke functie, maar door de blijvende interesse van componisten en de vele trends op het gebied van orgeltechniek is het instrument aan veranderingen onderhevig. Latry onthult in deze film de meest moderne functies van het instrument. Latry wordt gezien als een van de beste organisten van zijn generatie en is ambassadeur van de Franse orgelmuziek. Zo heeft hij Messiaens complete oeuvre voor orgel opgenomen voor Deutsche Grammophon. In de film worden de volgende werken gespeeld: Pierre Cochereaus Boléro, Louis Viernes "Carillon of Westminster" en het Scherzo uit zijn Symfonie Nr. 2, Alexandre Guilmants Sonate Nr. 1, Charles-Marie Widors 'Gothic Symphony', Marcel Duprés "Cortège, Litanie" en J. S. Bachs Passacaille en fuga.