Van het uitkomen van jullie docu tot het winnen van diverse prijzen. Wat waren voor jullie persoonlijk nu de hoogtepunten van 2021?

Edino: “Het winnen van de Gouden Televizier-Ring hoort daar absoluut bij. Verder als je kijkt naar 2021 in vergelijking met de afgelopen twee jaar, is het voor mij persoonlijk een hoogtepunt om mijn broertjes en zusjes weer terug te hebben. 2021 was een jaar dat wij als familie weer voor het eerst een beetje één konden zijn. Vorig jaar was dat niet zo vanwege de rechtszaak en de thriller die nu afgelopen is. En daar heeft de documentaire zeker aan bijgedragen. Het is nu een open verhaal. Daarvoor hing er een soort van spanning omheen.”

Israel: “Ja, dat geldt ook voor mij. Het uitbrengen van de documentaire was natuurlijk niet zo zeer een hoogtepunt op zich. Het was meer een opluchting, waardoor wij ook anders gingen kijken naar wat er is gebeurd. Van iets dat heel zwaar en moeilijk was naar iets waar we gewoon iets moois van hebben gemaakt.”

Was dit dan ook een reden om mee te werken aan de documentaire?

Israel: “Je gaat niet denken: laten we een documentaire maken die een Televizier-Ring wint. Toen wist ik volgens mij nog niet eens van het bestaan van de Televizier-Ring.”

Edino: “De reden dat wij die documentaire hebben gemaakt, is omdat wij vonden dat er veel te vertellen viel wat nog niet verteld werd. En juist de dingen die werden verteld, die waren niet waar. Daardoor voelde het haast als een soort verplichting om daar zelf wat op te zeggen. Het is namelijk wel onze jeugd en het ging ons aan.

En hoe doe je dat dan: via een krantenartikel of een eenmalig interview waarin mensen context en een gezicht missen? Uiteindelijk waren we het er redelijk snel over eens dat een documentaire het beste format was. Daar hebben we geen moment spijt van gehad. Het was zwaar, maar het resultaat mag er zijn.”

Nu was 2021 voor vele mensen ook een zwaar jaar vanwege alle maatregelen. Hoe hebben jullie dit beleefd?

Edino: “Ik denk eigenlijk dat het een geluk bij een ongeluk was. Althans voor mij. Ik ging door een soort verwerkingsjaar, waardoor ik dus ook geen vaste baan had. Ik ben daar bewust weggegaan om alles op een rijtje te zetten, dus voor mij kwam het eigenlijk wel goed uit. Ik heb daardoor ook niet echt last gehad van het hele coronagebeuren. Het komende jaar zal dat een ander verhaal zijn, omdat ik dan ook bezig ben met dingen opzetten.”

Nu we het toch over 2022 hebben. Hebben jullie nog iets leuks op de planning of iets waar jullie enorm naar uitkijken?

Edino: “Voor mij betekende het winnen van de Gouden Televizier-Ring gelijk een afsluiter van dat wat is geweest. Het zal fijn zijn om niet meer alles van het verleden op te hoeven rakelen. Om bij wijze van spreken de term ‘Kind van Ruinerwold’ kwijt te kunnen raken en gewoon genoemd te worden bij je eigen naam.

Voor 2022 hopen we dan ook dat we als familie weer gewoon leuke dingen kunnen doen. Ik denk dat we allemaal los van elkaar ons pad aan het uitvogelen zijn. Iedereen maakt daarin andere keuzes. Zo ben ik zelf met heel veel leuke dingen bezig die mij persoonlijk echt heel veel energie geven.”

Nu komt er natuurlijk volgend jaar – een jaar na het winnen van die Ring – nog een aflevering met een update hoe het met jullie gaat. Kunnen jullie daar al iets meer over vertellen?

Edino: “Er wordt eigenlijk gewoon hetzelfde gefilmd als vorige keer. Alleen het grote verschil is, is dat de vorige documentaire zich richtte op het verleden en hoe ons leven er op dat moment uitzag en wat we meemaakten, zoals de rechtszaak. Dat is op dit moment niet meer aan de orde, dus de dingen die we vanaf nu meemaken, zijn over het algemeen leuk en positief. En ik denk dat het voor onszelf ook leuk is om naar te kijken. Zo zag ik laatst op mijn telefoon een oude foto terug van Israel en je ziet gewoon die ontwikkeling. Dat is zo mooi.”

Israel: “Het is ook wel fijn om een andere kant te laten zien. We zijn toch bekend geworden met een documentaire die best wel heftig en zwaar is, dus dat imago blijft ook wel een beetje kleven. Het is daarom leuk om juist te laten zien dat wij meer zijn dan ons verleden.”

De documentaire De Kinderen van Ruinerwold is te zien via NPO Start.