"Dat het filmen in de wildernis niet altijd zonder gevaar is weten we natuurlijk allang. En dat het niet altijd even goed gaat ook!", begint Freek zijn verhaal op Instagram. "Ik zag deze drie meter lange tapijtpython over de weg kruipen hier in Queensland, en daarmee lopen ze helaas groot gevaar om overreden te worden door een auto."

Handje helpen

Dat kon Freek niet over zijn biologische hartje verkrijgen, waardoor hij besloot het beest een handje te helpen. Als bedankje kreeg Freek twee tanden in zijn hand als aandenken. "Woops! Met de python vastgebeten in mijn handrug en met zijn gespierde lijf om mijn arm gewikkeld liep ik vervolgens maar naar de overkant van de weg. Ik kon niks anders doen dan even vijf minuten wachten totdat de slang doorhad dat ik a) geen eten ben en b) ook geen bedreiging vorm."

Loopt met sisser af

Uiteindelijk liep het met een sisser af, want beiden vervolgden blij hun weg. "Hij keek me nog even aan, en kroop toen rustig de bosjes in - aan de veilige kant van de weg welteverstaan. Slang blij, ik blij. En ach, wat is nou een littekentje meer of minder."

 

 

 

Dit bericht bekijken op Instagram

Dat het filmen in de wildernis niet altijd zonder gevaar is weten we natuurlijk allang. En dat het niet altijd even goed gaat ook! 😆 Ik zag deze drie meter lange tapijtpython over de weg kruipen hier in Queensland (Australië), en daarmee lopen ze helaas groot gevaar om overreden te worden door een auto. Dus ik besloot ‘m een handje te helpen door hem naar de overkant te brengen, maar terwijl ik dat deed zag de slang zijn kans schoon en zette zijn grote bek met meer dan honderd grote vlijmscherpe en naar achter gerichte tanden in mijn hand. Woops! Met de python vastgebeten in mijn handrug en met zijn gespierde lijf om mijn arm gewikkeld liep ik vervolgens maar naar de overkant van de weg. Ik kon niks anders doen dan even vijf minuten wachten totdat de slang doorhad dat ik a) geen eten ben en b) ook geen bedreiging vorm. Daarna wikkelde hij zich los, trok langzaam zijn tanden los uit mijn vlees, keek me nog even aan, en kroop toen rustig de bosjes in - aan de veilige kant van de weg welteverstaan. Slang blij, ik blij. En ach, wat is nou een littekentje meer of minder 😂

Een bericht gedeeld door Prof. Dr. Freek Vonk (@freekvonk) op 9 Feb 2020 om 12:03 (PST)