Het geroezemoes in de foyer van PHIL in Haarlem klinkt vooral verwachtingsvol. Hier vinden vanavond de tv-opnames van Maestro plaats, aflevering drie. Al maanden geleden hebben de bezoekers kaartjes gekocht. Ze hebben zin in een gezellige avond en zien er op hun paasbest uit. En, al zijn ze zich er mogelijk nog niet van bewust, over twee uur rust er een zware verantwoordelijkheid op hun schouders. Dan zijn ze deelgenoot geworden van het geheim van Haarlem.

Zo ver is het nog niet voor de muzikale familie van Ingrid en Arie. Drie generaties sterk – ook opa is mee – staan ze aan een tafel, roerend in hun koffie. “Ik speel fluit, Arie trompet en de kinderen spelen in de harmonie”, vertelt Ingrid. De negen muziekliefhebbers verheugen zich al sinds de zomer op dit uitje. Net als Enneke en Lex een tafel verderop. De namen van de muzikanten in het orkest klinken deze vaste NPO-radio 4-luisteraars bekender in de oren dan die van de BN’ers die straks op het podium staan. “We kregen de kaartjes cadeau voor ons 55-jarig huwelijk”, vertelt het stel enthousiast. “Van onze kleinkinderen.” Niet eerder woonden ze een tv-opname bij, vanavond krijgen ze een kijkje in een wereld die tot nu toe onbekend gebied voor hen was.

De opnames gaan van start

De gong luidt, de Grote Zaal gaat open. Deze klassieke concertzaal is geknipt voor een tv-registratie. De ornamenten zijn prachtig uitgelicht en als pronkstuk staat een majestueus rijksmonument op het podium: het Cavaillé-Coll-orgel. De opnames moeten nog beginnen, het orkest is druk met het stemmen van de instrumenten; trompetten, violen, alles dwars door elkaar heen. Camera’s en microfoons staan al klaar. Productiemedewerkers en redacteuren lopen heen en weer om de laatste aanwijzingen te geven. De bezoekers zoeken een plekje in de indrukwekkende ruimte.

Nog een laatste microfooncheck, de opnames kunnen beginnen. Het orkest krijgt alvast een groot applaus. Presentator Frits Sissing heeft een belangrijk verzoek: of het publiek alsjeblieft niet wil vertellen wie er is afgevallen in de eerdere afleveringen, want dan is er voor de kijkers thuis geen fluit meer aan. Wie dat niet stil kan of wil houden, even goede vrienden, maar die mag de zaal verlaten. Iedereen blijft zitten. Contracten of boeteclausules zijn niet nodig, dit is genoeg. Het vertrouwen van Sissing in het Maestro-publiek is – terecht – groot.

©Elvin Boer

Frits Sissing

De zaal wordt rijkelijk beloond. Niet alleen krijgen de toeschouwers optredens te horen; soms fantastisch mooi, soms ronduit hilarisch, soms een beetje van allebei, daarnaast zien ze ook hoe het eraan toegaat tijdens een klassiek concert. Dat iemand uit het publiek het podium op mag komen om het orkest warm te dirigeren. Hoe vakman Sissing de vaart erin houdt met een grapje als blijkt dat een van de microfoons het niet meer doet. Of dat grimeurs tijdens een tussenfilmpje aan komen rennen om juryvoorzitter Ed Spanjaard snel even bij te poederen. Hoe een jurycommentaar van Spanjaards collega Dominic Seldis net iets te expliciet is voor de uitzending; dat moet een tandje minder en mag tot hilariteit van de zaal toch echt een paar keer opnieuw. Allemaal anekdotes die het publiek na afloop wél met het thuisfront mag delen.

De twee uur vliegen voorbij. Na de onderdompeling in de geheime wereld van de Maestro-opnames, schuifelt het publiek terug de dagelijkse werkelijkheid in, eerste stop: de garderobe. In de rij vertellen Annelies en Miryam dat ze hebben genoten. “Het is grandioos en met humor. De muzikanten zijn zo goed op elkaar ingespeeld. Ook het televisieteam is een geoliede machine”, zegt Miryam, die voor de derde keer een opname van Maestro heeft bijgewoond. Zij heeft daarmee al ruimschoots bewezen dat het geheim van Haarlem bij haar in goede handen is. Net als bij de rest van het publiek. Want hoe summier de voorzorgsmaatregelen ook zijn: uitlekken deed het nog nooit.

Maestro is iedere zondag vanaf 20:25 uur te zien bij AVROTROS op NPO1.