Kroon,

De avond van de winnaars, zo noem ik het Gouden Televizier-Ring Gala altijd. Waar je je wellicht vooraf afvraagt of de prijs van de kijkers is of van de stemmers, is dat op de avond zelf niet meer van belang. Dan vier je het fenomeen televisie en feliciteer je al je genomineerde collega’s. Toen de ochtend van het Gala in de Telegraaf stond dat ik volgens De Bevers onzin verspreidde over hun nominatie, belde ik gelijk met Kees Stevens, manager en vriend van John de Bever. Een leuk en vriendelijk gesprek waardoor de kou gelijk uit de lucht was. Mijn vraagtekens bij hun promotie-actie was niet persoonlijk, maar wel voer voor de media. Eigen schuld, ik loop lang genoeg mee om daar de consequenties van in te zien.

Ik begrijp dat ruzies uitvergroot worden. Op de bewuste avond was er alleen maar respect voor elkaar. En dat doet de Ring ook. Met zijn allen in een prachtig, maar bloedheet Carré met een verbrande tong van een bitterbal of vijf. Voor de show begon, zag ik mensen nerveus naar hun bedankspeech kijken. Er kwam een jongen met een glimlach van oor tot oor binnen. “Je gaat hem pakken, Soy Kroon”, zei ik. “Van Jezus tot een prachtige drag queen, wie kan dat?” Hij genoot van alles om hem heen en wilde nog niet horen of hij gewonnen heeft of niet. Het heerlijke gevoel van de nominatie wil hij nog even koesteren.

Ooit zag ik Irene Moors binnenlopen op het Gala. Aan de manier van lopen zag ik dat Irene zou gaan winnen en dat deed ze. Diezelfde uitstraling had Soy die avond. En hij kreeg de Televizier-Ster Talent van 2022. “Een aanmoediging om door te gaan. Zolang je kwetsbaar en jezelf bent, kun je alles bereiken met de juiste mensen om je heen”, riep hij. Dat ‘jezelf zijn’ ben je niet echt als je acteur bent, maar het zegt ook iets over zijn ambitie. Hij wil presenteren, acteren, zingen, dansen en is nooit bang om op zijn bek te gaan.

Dat kan als Jezus in The Passion en geloof me, dat kan ook als Queen op die hakken. Zo’n prijs kan je ook bevriezen, dat je ineens heel voorzichtig wordt met je keuzes. Het kan je onbevangenheid wegnemen. Helaas zijn er voorbeelden genoeg van talenten die zich ineens anders gingen gedragen. Door de prijs is die onbevangenheid weg en staat er een manager naast die denkt dat je al een Linda de Mol of Martijn Krabbé bent. Dat gaat hem niet gebeuren, Soy is gewend aan een Kroon. Hij weet dat het nu pas gaat beginnen en ik zit net als op die avond trots vooraan!