Sergio Leone maakte in 1964 het eerste deel van zijn ‘dollars’-trilogie: A Fistful of Dollars. Een jaar later volgde For a Few Dollars More. The Good, the Bad and the Ugly, het derde deel, dat qua verhaal voorafgaat aan de eerste twee, is Leones beste film.

The Good, the Bad and the Ugly

Het verhaal is heel simpel: drie mannen gaan tegen het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog op zoek naar een goudschat. Ze kunnen elkaar niet uitstaan, maar zijn gedwongen samen te werken om hun doel te bereiken.

De hoofdpersoon, ‘the man with no name’ (Clint Eastwood), is een typische spaghetti-antiheld. Zwijgzaam, net zo slecht als zijn tegenstanders, alleen misschien iets slimmer en iets sneller met zijn pistool.

De trilogie maakte een ster van Eastwood. Lee Van Cleef (the bad) en Eli Wallach (the ugly) spelen de andere twee vrijbuiters.

Ennio Morricone

In The Good, the Bad and the Ugly heeft Sergio Leone zijn baanbrekende regiestijl tot in de puntjes geperfectioneerd. Kenmerkend zijn de talloze close-ups, langzaam opgebouwde scènes en bombastische dramatiek.

De beslissende schietpartij tussen de drie zorgt, ondersteund door de prachtige muziek van Ennio Morricone, voor een intense finale.