Grace was vijf toen ze met haar moeder en broer uit Burundi naar Nederland vluchtte, omdat ze door haar albinisme niet veilig was. Ze werd letterlijk opgejaagd.

White Berry

White Berry volgt de zeventienjarige Grace in Rotterdam. Ze zit in haar examenjaar. Omdat ze er anders uitziet, voelt ze voelt nergens echt op haar plek. Ze wordt ook anders behandeld dan de mensen om haar heen.

Dan ontmoet ze danseres Kya en haar crew. Grace is meteen geïntrigeerd. Deze mensen zijn eigenlijk alles wat ze zelf ook zou willen zijn: krachtig, zelfverzekerd en trots. Ze gaat steeds meer met de groep om en probeert bij hen te horen. Omdat ze altijd tussen verschillende identiteiten heeft gezweefd, is dat niet makkelijk.

Latifa Mwazi

Latifa Mwazi speelt in White Berry haar eerste hoofdrol. Regisseur Sia Hermanides en scenarioschrijfster Ilse Ott baseerden Grace gedeeltelijk op haar ervaringen.

Ze hoort dagelijks opmerkingen over haar uiterlijk en wordt veel aangestaard. Aan NRC vertelde ze dat ze dat wel lastig vond “Vroeger schaamde ik me voor mijn uiterlijk. Ik vond mezelf niet mooi, een buitenbeentje.” Tegenwoordig gaat Mwazi daar anders mee om: “Dat is voorbij. Als mensen nu iets vervelends zeggen, blijf ik rustig.”