Hoe ziet jouw zomer eruit?

"Redelijk druk: ik heb onlangs drie aparte boekcontracten getekend en ben volop aan het schrijven. Eén manuscript is in de basis af, het is nu een kwestie van fijnslijpen en opschuren. Ik ben daarnaast bezig met de voorbereidingen voor nieuwe tv-programma's en ik mag in augustus voor AVROTROS weer verslag doen van de Canal Parade. En ik moet ook nog klussen: ik ga met mijn jongste broertje samenwonen in Amsterdam, maar er moet nog heel wat gebeuren aan het appartement. We hopen er deze zomer in te kunnen."

Ga je dan nog wel op vakantie?

"Na Amsterdam Pride is het absoluut tijd voor vakantie. Net als ieder jaar ga ik met de rest van de familie naar een soort luxe blokhut in de Zweedse bossen. Daar komen de Chabots tot rust, de elanden wat minder. Ook op vakantie is stilzitten er niet bij: sporten, zwemmen en veel lezen. Ik neem altijd een koffer vol boeken mee. Veel non-fictie, maar ook romans die ik inspirerend vind voor mijn eigen schrijfstijl."

Wat brengt Zweden je?

"In de eerste plaats is het een gezinstraditie, maar ik heb het af en toe echt nodig om losgeknipt te zijn van het leven in Nederland. Mijn hoofd is een galopperend paard dat altijd wel met iets bezig is. Dan moet je er soms even uit, juist om weer productief te kunnen zijn. In mei was ik een weekje wandelen in Zwitserland, maar daar heb ik ook elke ochtend ruim duizend woorden geschreven."

Dit bericht op Instagram bekijken

Een bericht gedeeld door Splinter (@splinterchabot)

Wat is voor jou het gevoel van zomer? 

"Het klinkt misschien wat melancholisch, maar als het al laat is en ik de schemer voel komen, moet ik altijd denken aan de zomers van mijn jeugd. 'Zo scheen de avondzon ook toen ik als kind naar bed moest en buiten de duiven koerden', denk ik dan. Je kan in het licht herinneringen zien en voelen."

Waar ben je iedere zomer wel te vinden?

"Als Hagenees is er maar één echt strand en dat ligt in Scheveningen. En dan ga je niet naar de boulevard, maar rechtsaf naar 't Zwarte Pad, waar amper toeristen komen. Als het goed weer is, flaneert iedereen in hun mooiste kleren over de boulevard. Mijn broer en ik zitten dan op het terras mensen te kijken terwijl we net doen alsof we een boek lezen."

Waar hoop je ondanks alle drukte tijd voor te hebben?

“Ik heb al een tijd niet kunnen schilderen. Mezelf even afzonderen en alleen bezig zijn met verf en materiaal helpt me tot rust te komen. Verder wil ik Neverland nog eens zien, niet de meest optimistische film maar wel ontzettend mooi. En ik wil al tijden De Slapende Kinderen van Anthony Passeron lezen, dat boek staart me inmiddels bijna boos aan. Daar kom ik in Zweden zeker aan toe."