Tijdens een recent tripje naar Nederland merkten ze weer hoeveel mensen Boer Zoekt Vrouw kijken. Boer Herman en Fleur werden in tv-seizoen 2016/2017 een stel. Nog steeds worden ze herkend. “Leuk toch”, lacht Fleur. “Toen ze ons vroegen voor Onze Boerderij in Europa zeiden we dan ook meteen ja. We denken met hele warme gevoelens terug aan Boer Zoekt Vrouw. Het is echt een familie. De Franse versie van het programma – L’amour est dans le pré – is hier heel groot, Fransen vinden het fantastisch als we vertellen hoe we elkaar hebben ontmoet.” Herman: “We hebben nog steeds een appgroep met de andere boeren. Je deelt iets wat niemand anders heeft meegemaakt.”

Lees ook: Hoe gaat het nu met de internationale boeren van Boer Zoekt Vrouw? 

Het programma veranderde hun levens. Ze wonen samen, vlak bij de boerderij van Herman en zijn ouders in Frankrijk. Fleur stopte met haar werk als docent op een middelbare school en volgt een opleiding waarmee ze leert te werken op de wijngaard. Ook geeft ze online bijles aan Nederlandse leerlingen in maatschappijleer, geschiedenis en aardrijkskunde. “Ik ben hier mijn eigen plekje aan het creëren. Mijn belangrijkste doel is Frans leren en dit is een leuke manier. Snoeiwerk, plantjes knippen, wijnflessen etiketteren, inpakken. Het werk is basic, maar wel goed om de taal te leren.”

Boer Herman en Fleur

Ze werkt niet meer op de boerderij, daar heeft ze het te druk voor. Herman wel, fulltime. Op het bedrijf dat hij samen met zijn ouders bestiert, lopen 130 melkkoeien. Precies tien jaar geleden heeft de familie zich in Frankrijk gevestigd. “Ik denk dat ons door die stap veel bespaard is gebleven. Het begon met fosfaatrechten rond 2015, toen dat allemaal een beetje klaar was, begon het stikstofverhaal. Voor boerenbedrijven betekende dat ellende op ellende. Dat speelt hier niet.”

In Frankrijk is het boeren anders. “Het grootste verschil? Je hebt veel meer ruimte. We hebben meer koeien, en er is veel meer werk op het land, we verbouwen graan en mais.”

Fleur: “De Fransen hebben ook meer waardering voor hun boeren. Mensen beseffen hoe belangrijk ze zijn voor de voedselproductie. Kwalitatief goed voedsel wordt gewaardeerd.”

Herman: “Overheden, bijvoorbeeld gemeenten, denken ook veel mee met boeren. Ik weet van mijn ouders dat dat in Nederland heel anders was.”

Onze Boerderij in Europa

De twee vinden het belangrijk om te laten zien wat het boerenbestaan inhoudt. Fleur: “Pas toen ik een relatie met Herman kreeg, merkte ik hoe weinig ik erover wist. Waar komt je eten vandaan? Hoe wordt het geproduceerd? Wat als er geen boeren meer zijn? Het is goed om je ervan bewust te zijn dat het niet vanzelfsprekend is dat we ons eten zo makkelijk kunnen kopen.”

Herman: “Misschien dat een programma als Onze Boerderij in Europa mensen een beetje aan het denken zet. De politieke aardverschuiving in Nederland is in ieder geval opmerkelijk, al moeten we afwachten wat dat oplevert voor boeren. Hopelijk zorgt het niet alleen voor tegenstellingen.” Fleur: “Het is belangrijk dat politiek en boeren mét elkaar praten. Veranderingen moeten in overleg tot stand komen.”

Het boerenleven in beeld

Zelf genieten ze met volle teugen van het boerenleven. Herman: “Het werk vind ik heerlijk. Dat moet ook, het neemt een groot deel van je leven in beslag, je kan geen boer zijn zonder passie voor het vak. Het is een manier van leven. Als je dat niet leuk vindt, is het niet vol te houden. We hebben nu net een geboortegolf op de boerderij; die jonge dieren, dat vind ik toch altijd heel bijzonder.” Fleur: “Wat ik zo mooi vind is dat je samen met elkaar zoiets kunt opbouwen. Het bedrijf doet het goed, daar ben ik trots op.”

Ondanks de hectiek ondernemen ze samen veel. Fleur: “De kleine dingen. Samen houthakken, een enkele keer uit eten.” Een bed and breakfast, dat project is door de drukte voorlopig onderin de la beland. Herman: “Maar plannen genoeg. Stilstand is achteruitgang, dat is echt ons motto.”

Onze Boerderij in Europa is vanaf zondag 16 april wekelijks om 21:20 uur te zien bij KRO-NCRV op NPO1.