Schrijver en podcastmaker Liesbeth Rasker was tien jaar oud toen haar moeder stierf. Ze onderzoekt de impact daarvan op haar leven. Ze leefde lang met de overtuiging 'mijn moeder is dood, maar dat is oké'. Die overtuiging bleek, zeker toen ze op volwassen leeftijd wederom een groot verdriet voor haar kiezen kreeg, beperkt houdbaar. Een documentaire over de dood, het verdriet, het verlangen dat allemaal uit de weg te gaan en wat er gebeurt als ontkennen niet langer gaat. Gesprekken met lotgenoten, familieleden en aanverwanten, en dozen vol herinneringen vormen de rode draad van de zoektocht.