Met haar echtgenoot en hun twee zoons van inmiddels acht en elf vertrok Tania Kross vorig jaar zomer voor een vakantie van drie weken naar Curaçao. Maar het gezin is niet meer teruggekomen. “Toen corona in Nederland uitbrak was ik net klaar met mijn theatertour. Oorspronkelijk was het plan om daarna een jubileumvoorstelling te maken en vervolgens een sabbatical te nemen van een jaar. Maar omdat alle theaters toch dicht waren, besloten we op vakantie ineens om die sabbatical maar gelijk in te laten gaan.”

Moest daar niet nog veel voor geregeld worden?

“Dat was geen probleem. Ik had hier al een huis. Ik ben geboren en getogen op Curaçao en mijn familie en vrienden wonen hier ook allemaal. Het grappige is dat we aanvankelijk op vakantie gingen met alleen handbagage bij ons. Thuis in Gouda stond nog een volle wasmand met schone kleren. Ik dacht: die vouw ik wel op als we weer terug zijn. Die was heeft daar uiteindelijk een jaar gelegen.”

Want sindsdien ben je natuurlijk al vaker op en neer geweest naar Nederland, onder andere voor de nieuwe operazangcompetitie Aria?

“En met veel plezier! Toen ik voor Aria werd gevraagd als jurylid was ik gelijk super enthousiast. Er zijn natuurlijk wel meer zangwedstrijden op televisie, maar opera is wel echt een andere, intensievere tak van sport. Wat ik heel leuk vind: de hoofdprijs is een opleiding bij de Nationale Opera. Normaal komen zangers daar alleen binnen via audities waarbij ze zich moeten meten met andere titanen die allemaal concoursen hebben gewonnen. De lat ligt hoog. Wij hebben tien kandidaten en iedere week valt er eentje af.”

Je hebt zelf conservatorium gedaan. Toen jij daar op je zeventiende auditie deed, zei men: ‘Je kan niet zingen, maar bent wel een zangeres.’

“Bij de deelnemers van Aria is dat net andersom. Ze hebben fantastische, getrainde stemmen, maar de grote vraag is of ze het operavak aankunnen. Want je moet kunnen acteren, stijldansen en tegelijk een hoge c halen. Veel van die uitdagingen komen terug in Aria. Daarnaast heeft iedere operazanger natuurlijk een grote verantwoordelijkheid. Jij moet de gevoelswereld van al die geniale componisten van honderden jaren geleden in leven houden. Met jouw stem lift je mee op hun onsterfelijkheid. Zo heb ik het zingen van al die prachtige opera’s altijd ervaren.”

Toch besloot je een paar jaar geleden om niet meer in grote internationale operaproducties te willen zingen. Waarom?

“Ik zag op een gegeven moment in dat dit vak is als de zee. Het geeft en neemt. Het biedt veel moois maar kan je ook fysiek en mentaal uitputten. Op mijn 23e stond ik al Carmen te zingen in een concertzaal in Berlijn. Ik reisde de hele wereld over en dat heeft ook consequenties voor de mensen om je heen. Mijn eerste man en ik zagen elkaar te weinig. Ik deed ook producties voor de Nationale Opera in Amsterdam, maar 80 procent van mijn optredens waren in het buitenland. Hij kon door zijn werk niet zomaar overal mee naartoe. We hielden veel van elkaar en hij gunde mij alles, maar uiteindelijk zijn we toch uit elkaar gegaan.”

En dat wilde je niet nog een keer meemaken...

“Mijn huidige man kon door zijn werk als ondernemer wel vaak mee. En tja, wanneer je als geliefden wat vaker op hetzelfde continent bent, kunnen daar kinderen van komen, haha. In het begin namen we onze baby ook mee op reis. Maar dat was verre van ideaal. Dat moest ook anders kunnen. Ik had een gezin en wilde gewoon niet meer continu op reis zijn. Toen besloot ik om voortaan eigen muziekproducties te gaan maken en die gewoon in de Nederlandse schouwburgen te spelen.”

Vanaf dat moment dook je ook steeds regelmatiger op in talkshows en tv-programma’s.

“Ik wilde het grote publiek bereiken. Dus deed ik ook mee aan Wie is de Mol? en Beste zangers. Het gebeurt regelmatig dat mensen die normaal weinig met klassieke muziek hebben, mij zien en denken: maar als zij zingt, vind ik het wél leuk. En als ze eenmaal bij mij in de zaal zitten, overweldig ik ze met mooie klassieke en hedendaagse muziek. Ik wil laagdrempelig zijn én hoge kwaliteit bieden. Mijn laatste show voor corona heette dan ook Van Mozart tot Madonna. Die heb ik zeventig keer gespeeld in uitverkochte zalen. Maar dat is inmiddels dus alweer even geleden.”

Mis je dat erg of bevalt daarvoor jullie sabbatical te goed?

“Die bevalt zelfs zo goed dat we niet meer terugkomen, haha. Nee, echt! We blijven op Curaçao. Mijn kinderen hebben nu de leeftijd dat ze goed snappen dat ik soms naar Nederland moet om te zingen. En mijn man is als ondernemer nog nooit zo productief geweest als sinds corona want alle vergaderingen gebeuren tegenwoordig online. Voor hem is op Curaçao wonen geen belemmering en ik ben ook eigen baas.”

Aria is elke zondag om 20.25 uur te zien op NPO1.