Jerry Springer was jarenlang (1991-2018) op de buis te zien met zijn talkshow The Jerry Springer Show. De presentator overleed vorig jaar op 79-jarige leeftijd aan alvleesklierkanker en Netflix komt nu met een documentaire over de Amerikaanse talkshowhost.

Deze documentaire ontrafelt het geheim van de indrukwekkendste comeback in de popmuziek ooit. Het verhaal van Elvis is al te vaak verteld en sleept in het begin een beetje voort, maar het lukt toch om sterk te eindigen. Maker Jason Hehir is niet voor niets ook bekend van de prachtige Netflix-hit The Last Dance, over de legendarische basketballer Michael Jordan.

Netflix heeft de releasedatum van het tweede seizoen van The Diplomat gedropt. De serie, met daarin Keri Russell in de hoofdrol, keert op 31 oktober terug bij de streamingdienst.

Marisa Abela speelt een knappe hoofdrol in Back to Black, een biografisch drama over de laatste jaren van de Engelse singer-songwriter Amy Winehouse. Fans van Winehouse hadden gehoopt op meer muziek en diepgang, maar het acteerwerk - van onder meer Eddie Marsan en Lesley Manville als Amy's vader en oma - is dik in orde.

De komedieserie Voetbalouders, uit de koker van Ilse Warringa, is volgend jaar te zien op Netflix. De streamingdienst meldt dinsdag dat de opnames inmiddels gestart zijn.

In Nederland kennen we Martha Stewart niet zo goed, maar na het zien van deze documentaire blijkt dat volledig onterecht. Martha Stewart is een geweldig fascinerende vrouw; de eerste influencer ooit, een briljant zakenvrouw en de eerste vrouwelijke selfmade miljardair. Ze is ook een tikkeltje sociaal onaangepast maar dat maakt de documentaire alleen maar leuker.

Netflix stoft Pimp My Ride af. Het iconische televisieprogramma van destijds MTV, waarin de auto's van mensen een make-over krijgen, keert na bijna twintig jaar terug op de buis.

Ian McKellen en Helen Mirren staan voor het eerst samen in een film en dat levert een heerlijk schouwspel op. Zolang de twee gezamenlijk in beeld zijn is het genieten. Het verhaal van The Good Liar, naar het gelijknamige boek van Nicholas Searle, is wat minder geslaagd. Het bevat zoveel abrupte wendingen en konkels dat de geloofwaardigheid al snel helemaal zoek is, en dan moet de grote onthulling nog komen. Maar vervelen doet hij niet, deze misdaadthriller.

Het succes van Fool Me Once heeft Netflix doen besluiten opnieuw zaken te doen met Harlan Coben. Niet direct natuurlijk want er liep al het een en ander, maar nu is er een klap op gegeven. Twee boeken van de Amerikaanse auteur worden verfilmd door de streamingdienst.

Het onderwerp van De Terugreis is niet erg vrolijk en de film raakt af en toe dan ook een gevoelige snaar. Gelukkig brengen de makers het onderwerp dementie met veel lucht en valt er ook genoeg te lachen. Daarbij is veel te danken aan hoofdrolspelers Marin van Waardenberg en Leny Breederveld.

Netflix is niet heel scheutig met het delen van kijkcijfers, maar nu heeft de streamingdienst voor het eerst bekendgemaakt welke films en series er het meest zijn bekeken aller tijden. De nummer 1 is overtuigend de serie The Night Agent. 

Sting is een lekker duistere film, die zich vrijwel helemaal afspeelt in hetzelfde gebouw. Het verhaal ontvouwt zich langzaam en een beetje voorspelbaar, maar heeft genoeg in petto voor de horrorliefhebber. Prettig is dat de personages net wat beter worden uitgewerkt dan in de meeste films in het genre. De cast bestaat uit vrij onbekende acteurs, dus wat dat betreft is er niets dat afleidt van het verhaal.

Dat Bridgerton een derde seizoen kreeg, was al even bekend. Maar wanneer de Netflix-serie daadwerkelijk te bingen zou zijn, was nog even een raadsel. Tot nu!

The Lincoln Lawyer (naar het boek van Michael Connelly) was eerst een film met Matthew McConaughey in de hoofdrol. De Mexicaanse acteur Manuel Garcia-Rulfo is een stuk minder charismatisch maar zet advocaat Mickey Haller wel sympathiek neer. De serie is totaal ongeloofwaardig maar binget wel heerlijk weg. Voor je het weet ben je met het tweede seizoen bezig.

Op deze tiende dag van onze adventskalender verrassen wij je graag met een overzicht van de leukste Nederlandse kerstfilms en series. 

In 1988 schreef Don Mancini het scenario van Child's Play, een horrorfilm met een knipoog over de bezeten pop Chucky, die aan het moorden slaat. Mancini bleef betrokken bij een hele reeks vervolgen, die gekker en gekker werden. In zijn tv-serie Chucky - die al drie seizoenen telt - is de waanzin compleet. Fans die tijdens de eerste afleveringen even doorbijten worden beloond met een stroom van volstrekt maffe horror, waarbij alle namen uit de films weer meedoen: Brad en Fiona Dourif, Jennifer en Meg Tilly, ja zelfs Alex Vincent die het jongetje Andy speelde in de allereerste film.

De strip Heartstopper van de Britse schrijver en tekenaar Alice Oseman werd een grote hit in lhbt-kringen én daarbuiten. De auteur was heel nauw betrokken bij de gelijknamige Netflix-serie, waarvoor ze het scenario schreef maar ook de audities overzag. Heartstopper geeft een heel eerlijk, zachtaardig en niet sensationeel beeld van de prille relatie tussen de homoseksuele Charlie en de misschien-wel-homo-maar-weet-het-nog-niet-zeker Nick. Met Joe Locke en Kit Connor heeft de serie perfecte hoofdrolspelers, en in de bijrollen duiken bekende gezichten op als Olivia Colman, Hayley Atwell en Eddie Marsan.

Wie vroeger naar The O.C. keek, ziet vast veel gelijkenissen in deze tienerserie. Voeg daar de mooie stranden, de aantrekkelijke hoofdrolspelers en een spannend mysterie met een schat aan toe en je hebt een serie waar je binnen no-time in wordt gezogen.

Eigenlijk zou Uprising worden gemaakt door de vermaarde Zuid-Koreaanse regisseur Park Chan-wook (Oldboy, The Handmaiden), maar hij gaf de klus aan Kim Sang-man, met wie hij vaak samenwerkt. Park schreef wel mee aan het scenario van deze historische oorlogsfilm, die een meeslepend verhaal vertelt van vriendschap, verraad en wraak. De gevechtsscènes gebruiken originele cameravondsten en er is lekker veel spektakel, zoals paleizen die met special effects in de as worden gelegd.

Het verhaal van Lonely Planet is niet bijzonder, de dialogen zijn niet grappig, de hoofdpersonen niet per se heel aardig en voor diepgang ben je ook aan het verkeerde adres in dit romantische drama. Toch kijkt de film heel makkelijk weg. Dat is te danken aan de sympathieke acteurs die veel chemie hebben samen en het verhaal geloofwaardig weten te maken. De mooie plaatjes van Marokko krijg je er gratis en voor niets bij.

Shane Black schreef mee aan de eerste Predator-film uit 1987 (en is ook te zien in een rolletje), maar is voornamelijk bekend als de bedenker van de Lethal Weapon-serie. Dertig jaar na die eerste Predator-film kreeg hij de vrije hand voor het vervolg The Predator. Het werd een eigenaardige mix van actie, geweld, special effects en botte humor, die door de pers werd neergesabeld maar eigenlijk gewoon hartstikke leuk is. Verstand op nul en genieten!

Niet alle realityshows gaan over ruzie. Of hebben deelnemers die niets kunnen, behalve met spierballen rollen of andere lichaamsdelen showen. Car Masters: Rust to Riches heeft ook last van een aantal clichés, zoals overdreven deadlines, plannen die in het water vallen en personages die tegen de camera praten. Maar deze types kunnen ook echt wat: fantastische auto’s creëren. En ruzie komt daar niet aan te pas.

Dit meesterwerk van Alfonso Cuarón is overdonderend en ontroerend, maar misschien is het opzienbarendste nog wel dat Yalitza Aparicio geen enkele acteerervaring had toen de regisseur haar vroeg voor de hoofdrol. De film kreeg tien Oscarnominaties - waaronder voor de debuterende Aparicio - en won de beeldjes voor beste regie en beste buitenlandse film. Ook het briljante zwart-wit camerawerk van regisseur Cuarón kreeg een Oscar.

De Zuid-Koreaanse animator en regisseur Yeon Sang-ho scoorde een wereldhit met zijn zombiefilm Train to Busan. Sindsdien is hij hofleverancier van Netflix, met films en series als Jung_E, The Bequeathed en deze fijne zesdelige horrorserie Hellbound, die hij baseerde op een zelfgeschreven strip. De special effects zijn misschien niet helemaal van Hollywoodniveau, maar nog steeds effectief. Verder zijn de bizarre premisse en de pakkende personages sterk genoeg om je te laten blijven kijken. Ook apart: na drie afleveringen maakt de serie een tijdsprong van vijf jaar.

Deze ontroerende documentaire vertelt over de laatste jaren van Mats Steen, een fanatieke gamer uit Noorwegen die al jong overlijdt. Op dat moment spoelen de makers de tijd terug en laten ze zien wat Mats zoal deed tijdens de 20.000 uren die hij doorbracht in Azeroth, de virtuele wereld van World of Warcraft. De interacties van Mats en zijn vrienden komt tot leven in fraaie animaties. Zo zien we dat digitale vriendschappen zich niets aantrekken van fysieke beperkingen.

Hayao Miyazaki is al sinds 1985 de grote man achter de Japanse animatiestudio Ghibli, makers van juweeltjes als My Neighbor Totoro, Spirited Away en Howl's Moving Castle. De tachtiger is al ruim tien jaar bezig om met pensioen te gaan, maar keerde toch weer terug voor deze bijzondere toegift, die de Oscar voor beste animatiefilm kreeg. The Boy and the Heron biedt minder spektakel en humor dan sommige andere Ghibli-producties, maar is diep, persoonlijk, ontroerend en stemt tot nadenken.